төбәү

ф. 1. Ату коралын берәр нәрсәгә төзәү, турылау, юнәлдерү 2. Юнәлтү, текәү (күз, караш тур.) 3. рәв. ТӨБӘП – Кешегә яки нәрсәгә текәлеп, туп-туры (карау тур.). Нәрсәгә яки кешегә турылап, текәлеп карап (юнәлеш сайлау тур.) 4. рәв. күч. ТӨБӘП – (сүз, киңәш һ. б. ш.) бер кеше яки төркем өчен атап, багышлап 5. рәв. ТӨБӘП – Алдан исәпләп, уйлап, атап 6. Сүзне яки эшне берәр кешегә япсару, сылтау